Zijn Health staat voor een visie op preconceptiezorg voor aanstaande vaders. Preconceptiezorg voor vaders onderstreept het belang van het optimaliseren van de gezondheid van mannen vóór de conceptie en erkent hun essentiële rol bij het garanderen van een gezonde zwangerschap en een gezond kind. Zijn Health helpt mannen bij te dragen aan drie uitkomsten gerelateerd aan zwangerschap:
Tijd tot zwangerschap
Zwangerschapsverlies
Gezondheid van het nageslacht
Deze blogpost onderbouw deze bijdrage wetenschappelijk.
Tijd tot zwangerschap
Tijd tot zwangerschap (TTZ) wordt over het algemeen gedefinieerd als het aantal maanden dat het duurt om zwanger te worden, op basis van de verklaring van de vrouwelijke partner (Slama, 2002). Sperma kwaliteit en kwantiteit dragen bij aan de TTZ en kunnen worden geëvalueerd in termen van concentratie, beweeglijkheid en morfologie.
Zaadcel concentratie wordt gemeten in miljoenen zaadcellen per milliliter. TTZ neemt af naarmate de zaadcel concentratie toeneemt, ongeveer tot 55 miljoen zaadcellen per milliliter, waarna de effecten afvlakken. Morfologie verwijst naar de vorm van de zaadcellen. Data suggereren dat een groter aandeel normaal gevormde zaadcellen de TTZ met maximaal 39% kan verminderen (Slama, 2002). Het beoordelen van de beweeglijkheid, of het vermogen van de zaadcellen om effectief te zwemmen, is moeilijker objectief te evalueren. Herrera (2020) suggereert dat de drempelwaarde voor beweeglijkheid 63% is, waarna het effect van nog meer beweeglijkheid sterk afneemt.
Zwangerschapsverlies
Zwangerschapsverlies is een brede term die verwijst naar het einde van de zwangerschap voordat de foetus buiten de baarmoeder kan overleven. Het is moeilijk om het risico op zwangerschapsverlies in te schatten. Een schatting van het risico op zwangerschapsverlies is 15,3% onder erkende zwangerschappen (Quenby et al, 2021). Echter, als we rekening houden met zwangerschappen die nog niet zijn erkend, stijgt het geschatte percentage miskramen naar 26% (Dugas en Slane, 2022).
De meest voorkomende oorzaak van zwangerschapsverlies tijdens het eerste trimester zijn chromosomale afwijkingen. Sperma kan gefragmenteerd DNA (dat beschadigd DNA is) of chromosomale afwijkingen bevatten en dit kan leiden tot abnormale embryonale ontwikkeling. Sakkas et al. (2010) schrijven dat "de integriteit van het vaderlijke genoom van het grootste belang is bij het initiëren en in stand houden van een levensvatbare zwangerschap, zowel bij een natuurlijke conceptie als bij geassisteerde voortplanting".
Onderzoek wijst uit dat DNA-fragmentatie een voorspeller is van zwangerschapsverlies. Een meta-analyse heeft aangetoond dat het risico op een miskraam 2,16 keer groter is bij mannen met hogere niveaus van DNA-schade in vergelijking met die met lagere niveaus, zowel bij natuurlijke conceptie als bij geassisteerde voortplanting (Robinson, 2012). Bovendien is, bij het onderzoeken van koppels die uitsluitend gebruik maken van geassisteerde voortplantingstherapie, de kans op zwangerschapsverlies 2,48 keer hoger bij koppels waarbij de mannelijke partner een hoge DNA-schade heeft in vergelijking met lage DNA-schade (Zini, 2008).
Gezondheid van nakomelingen
Er is steeds meer bewijs dat de omgevingservaring invloed kan hebben op de fenotypen (waarneembare eigenschappen) van toekomstige generaties (Sharma, 2019). Dit concept, bekend als epigenetica, verwijst naar veranderingen in genexpressie die geen wijzigingen in de onderliggende DNA-sequentie betrekken. Epigenetische veranderingen kunnen door generaties heen worden doorgegeven, wat betekent dat de gezondheid en lifestyle keuzes van een vader een blijvende impact kunnen hebben op de gezondheid van zijn nakomelingen.
Verschillende factoren dragen bij aan deze epigenetische veranderingen, waaronder blootstelling aan milieuverontreinigende stoffen, dieet, stress en lifestyle keuzes zoals roken en alcoholconsumptie. Studies hebben aangetoond dat blootstelling van deze aan deze factoren kan leiden tot nakomelingen met een hoger risico op het ontwikkelen van chronische ziekten, zoals leukemie, obesitas, diabetes en hart- en vaatziekten (Soubry, 2014).
Conclusie
Preconceptiezorg voor vaders is een cruciaal onderdeel om gezonde zwangerschappen en nakomelingen te waarborgen. Door de gezondheid van mannen vóór de conceptie te optimaliseren, kunnen koppels de tijd tot zwangerschap verbeteren, het risico op zwangerschapsverlies verminderen en de gezondheid van hun toekomstige kinderen positief beïnvloeden.
Bronnen
Dugas C, Slane VH. Miscarriage. [Updated 2022 Jun 27]. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2023 Jan-. Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK532992/
Romero Herrera, J. A., Bang, A. K., Priskorn, L., Izarzugaza, J. M., Brunak, S., & Jørgensen, N. (2021). Semen quality and waiting time to pregnancy explored using association mining. Andrology, 9(2), 577-587.Chicago
Sakkas, D., & Alvarez, J. G. (2010). Sperm DNA fragmentation: mechanisms of origin, impact on reproductive outcome, and analysis. Fertility and sterility, 93(4), 1027-1036.
Sharma, U. (2019). Paternal contributions to offspring health: role of sperm small RNAs in intergenerational transmission of epigenetic information. Frontiers in cell and developmental biology, 7, 215.
Slama, R., Eustache, F., Ducot, B., Jensen, T. K., Jørgensen, N., Horte, A., ... & Jouannet, P. (2002). Time to pregnancy and semen parameters: a cross-sectional study among fertile couples from four European cities. Human Reproduction, 17(2), 503-515.
Soubry, A., Hoyo, C., Jirtle, R. L., & Murphy, S. K. (2014). A paternal environmental legacy: evidence for epigenetic inheritance through the male germ line. Bioessays, 36(4), 359-371.
Quenby, S., Gallos, I. D., Dhillon-Smith, R. K., Podesek, M., Stephenson, M. D., Fisher, J., ... & Coomarasamy, A. (2021). Miscarriage matters: the epidemiological, physical, psychological, and economic costs of early pregnancy loss. The Lancet, 397(10285), 1658-1667.
Zini, A., Boman, J. M., Belzile, E., & Ciampi, A. (2008). Sperm DNA damage is associated with an increased risk of pregnancy loss after IVF and ICSI: systematic review and meta-analysis. Human reproduction, 23(12), 2663-2668.
Comments